De Noordelijke ijsvlaktes in een drieluik (Deel 1)

CamperDaar gaan we dan. Op 2 mei zet onze camper koers in noord noord westelijke richting De Dalton highway op richting de Noordpool. Bij Fairbanks waar wij vertrekken en nog vol zitten van de uitgebreide zondag brunch in het pumphouse, begint de winter zich terug te trekken. Maar wij trekken noordwaarts de koude tegemoet. Wij moeten rekening houden met koning winter, met de vorst der vorsten en dan is een beschaafde camper voor zomers gebruik toch een beetje te weinig aangepast.

De Dalton Highway met de Elliot Highway als voorloper is vanaf Fairbanks meer dan 800 km lang. Dan kom je ook in het Noordelijkste puntje van Alaska (71 ° noorder breedte) op ca 1900 km van de Noordpool. Een gebied waar ontdekkingsreizigers zich op hebben stuk gebeten en pas in 1927 een expeditie de echte Noordpool zou hebben bereikt.  De Highway is het domein van de ice road truckers. In de winter is deze landweg één sneeuw en ijsvlakte. De truckers rijden met veel grote ladingen naar het immense olieveld, dat in de noordpunt van Alaska aanwezig is en dat de USA voor 20% van olie voorziet. Langs die Dalton Highway kom je twee dorpjes tegen. Beide met minder dan 100 inwoners en in de winter kan je slechts halverwege de weg (400 km aftstand), indien nodig, service krijgen. Iedereen raad het dan ook af om met een camper deze route zo vroeg in het jaar te maken. Wij hebben echter het ultieme ijsgevoel in onze bast en wij gaan het er dus op wagen. Geen water in het camper leiding systeem. Dat zou zeker bevriezen en alle leidingen kapot maken. Flexibele containers is de uitkomst.

Al snel voorbij Fairbanks duiken de witte bermen op, een duidelijk signaal dat koning winter grip krijgt op het landschap. De eerste honderd kilometer is asfalt en dat rijdt in ieder geval toch wel lekker door. Dan gaat de weg van asfalt over in gravel en is het oppassen geblazen. Bij de wegverandering verandert ook het weer. Het lekkere mooie voorjaarsachtige weer is snel in het achterland verdwenen en witgrijze wolken jagen laag over de bergen. De temperatuur meter in de auto zakt naar 2 ⁰ Celcius en de sneeuwvlokken dansen al snel in het schijnsel van de lampen. De nog harde gravel weg verandert in een oogwenk in een pafferige oppervlakte met een soort glibberig zandgrauwig wit sneeuwschuim dat als dikke gladde laag over de weg wordt verspreid. Juist nu rijden wij door de flanken van de bergen van de White Mountains en is het rijden geen pretje meer. Wij zien steeds minder en besluiten te stoppen en op een parkeerplaats naast de weg en zullen daar in een niet comfortabele scheve stand de nacht  door brengen. Bij daglicht zal het rijden wel beter gaan. De wind jaagt over de bergscheiding, het is koud en deze openbare slaapplaats geeft geen enkele beschutting. Het eerste buiten toilet is er één van extreme ongemakken. Het warme bed maakt alles goed.

Het depressie weer heeft ons uitgeluid en zal tijdens de reis naar de noord zich niet meer laten zien. Diep blauwe luchten wachten ons op en dalende temperaturen totdat wij in het uiterste noorden de min 25 ⁰ Celcius zullen inklokken. Het is overal nog winter. Het sneeuwlandschap wordt sterker. Ontdooit water komt haast niet voor. Slechts bij een paar Creeks is het water door de ijslaag gebroken en stroomt dan wild en vooral gronderig bruin over de witte sneeuwvlakte weg. De weg is bevroren, maar door de zonneschijn en het truck verkeer overdag toch nat. De kledder bouwt dan ook gestaag op aan de zijkanten van de camper. Via de Yukon flats en de voorlopers van de Brooks Range trekken wij op naar de Atigun pas. De hoge pas (1465m)  die de ontsluiting van de Artic Flats is. De Brooks Range is de bergketen die de Artic flats en de North Slope afschermt van de opdringende warmte uit het zuiden. Via die pas stap je een andere wereld in. De wereld van de ontdekkingsreizigers, de wereld waar de wetten van de poolstreken gelden.

Groeten  van Rika en Harry Houthuijsen

NextGen ScrollGallery thumbnailNextGen ScrollGallery thumbnailNextGen ScrollGallery thumbnailNextGen ScrollGallery thumbnailNextGen ScrollGallery thumbnailNextGen ScrollGallery thumbnailNextGen ScrollGallery thumbnailNextGen ScrollGallery thumbnailNextGen ScrollGallery thumbnailNextGen ScrollGallery thumbnailNextGen ScrollGallery thumbnailNextGen ScrollGallery thumbnailNextGen ScrollGallery thumbnailNextGen ScrollGallery thumbnailNextGen ScrollGallery thumbnailNextGen ScrollGallery thumbnailNextGen ScrollGallery thumbnailNextGen ScrollGallery thumbnailNextGen ScrollGallery thumbnailNextGen ScrollGallery thumbnailNextGen ScrollGallery thumbnailNextGen ScrollGallery thumbnailNextGen ScrollGallery thumbnailNextGen ScrollGallery thumbnailNextGen ScrollGallery thumbnail
IMG_0667
IMG_0742
IMG_0749
IMG_0750
IMG_0757
IMG_0776
IMG_0778
IMG_0781
IMG_0796
IMG_0801
IMG_0811
IMG_0833
IMG_0846
IMG_0850
IMG_0855
IMG_0859
IMG_0865
IMG_1118
IMG_1194
IMG_1265
IMG_1269
IMG_1287
IMG_1301
IMG_1329
MG_0025a

Eén gedachte op “De Noordelijke ijsvlaktes in een drieluik (Deel 1)

  1. Albert

    Wat fijn om zo even te kunnen meekijken, fijn dat (er delen van jullie) ervaringen op een ‘open’ site staan. Het is mij (ons) nog niet zo gelegen ook maar een deeltje na te doen, maar na een mooie camperreis in Canada BC kan ik een beetje het gevoel beleven.

Reacties zijn gesloten.