Weer staan wij, mijn echtgenote Rika, mijn zwager Piet en ikzelf, op de drempel van een verkleedpartij. We trekken de beschaving, de hysterische drukte, de bemoeizucht, de TV verslaving, de pietluttigheid, de financiële kopzorgen en de decadentie van de westerse maatschappij uit, en doen een paradijselijk kostuum aan.
Ergens in het noord westen van het Alaskaanse eiland Kodiak laten wij ons droppen door een bush pilot, om aan de oever van het Karluk Lake, bij de oorsprong van de Karluk River, of aan de oevers van het Frazer Lake, midden in een ongetemde wildernis, voor even samen te leven met de grootste beren van de wereld.
Midden in de wildernis betekent voor ons het omgeven zijn door een niet door mensen bewerkte natuur en afgesneden van elk contact met de buitenwereld. Geen mobiele telefoons, radio of tv. Geen satelliet telefoon of marifoon. Onze onderkomens zijn tentjes of houten cabins, die aan de rand van het meer staan.
Deze 20 kilometer lange meren gedragen zich als binnenzeeën . De zuidwestenwind is op Kodiak de stormwind en die waait in september heel frequent. Het meer werkt dan als een storm katalysator en lijkt het stormen alleen maar aan te wakkeren. Onze tenten staan op het “kiezel” gras, juist aan de noordwest zijde van het meer. Zonder enige beschutting staan zij volledig bloot aan de grillen van het weer. Gelukkig staan ze hoog genoeg, waardoor de zware golven onze kleine schuilplekken niet kunnen overspoelen. De cabins zijn wat rianter. Hoewel… van geen enkel westers comfort voorzien.
Living apart … together from Rika Woodhouse on Vimeo.
In deze wildernis gaan wij op zoek naar de Kodiak beren. Door hun eiland isolement zijn zij in duizenden jaren geëvolueerd tot de grootste bruine beren op aarde. Hun overdaad aan voedsel, vooral aan zalm, heeft hen in die bijzondere positie gebracht. Wij willen het gedrag van de Kodiak beren beter leren kennen en wij willen vooral hun wijze van leven ondergaan. In 2007 hebben wij de eerste korte reis naar dit gebied gemaakt. Nu gaan we nog intenser met de beren populatie om.
Beren zijn alleseters, maar worden door sommige biologen tot de categorie vleeseters dan wel roofdieren gerekend.
Inderdaad zijn beren in staat elk dier, dat in Noord Amerika leeft, aan te vallen, te doden en als voedsel te nuttigen. De mens valt ook onder de categorie dieren. Het voedingspatroon van de beren is echter niet specifiek gericht op het verorberen van vlees. Het eten van wortels, planten, vruchten, grassen en vis is veel belangrijker. Daarnaast staan vooral kleine of jonge dieren op het menu. Mensen staan lager op hun prioriteiten lijstje. Toch moet je voorzichtig zijn met deze grote en oersterke beren. Met één klap van zijn berenklauw is een Kodiak Grizzly beer in staat een hert te onthoofden. Onze nek is beslist niet sterker dan die van een Sitka hert.
Onze wildernis encounter beleven we samen met Rudy de Bock, een Belgische “ bearwatcher ”, die bijna twee decennia enkele maanden per jaar op Kodiak Island en Katmai tussen de beren verblijft. Beschouw hem als een “ beermens ”, waarbij hij bijzonder goed beseft, dat de beren hem maximaal tolereren. Het zullen nooit, zijn maatjes worden. Timothy Treadwell, de Grizzly Man, heeft die relatie wel gezocht en heeft dit met de dood moeten bekopen. Toch bevinden wij ons, evenals Timothy, midden tussen die vervaarlijke Grizzly’s en hebben evenals Timothy geen afdoende bescherming.
Onze tenten zijn niet beveiligd met een electric fance. We hebben geen geweren bij ons. Slechts pepper spray en flash lights kunnen ons helpen om beren af te schrikken of te verjagen.
De ontmoeting met de Kodiak beren, geeft naast de tintelende uitdaging ook een innerlijk woekerende intense spanning. Wij gaan en ondergaan en U mag meekijken en meevoelen.
Harry en Rika